Bu çalışmada 6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu'nun kira sözleşmesine ilişkin dördüncü bölümünün "genel hükümler" başlıklı birinci ayrımında m. 327/333 aralığında düzenlenen sona erme halleri üzerinde durulmuştur. Konular, sürekli borç ilişkilerinin sona ermesiyle ilgili genel teorik yapı sürekli olarak göz önünde tutularak incelenmiştir.

Kitapta Türk Borçlar Kanunu'nun kira sözleşmesine ilişkin genel hükümleri çerçevesinde sona erme halleri; belirli süreli kira sözleşmesinin sona ermesi (TBK. m. 327), belirsiz süreli kira sözleşmesinin olağan fesih yolu ile sona erdirilmesi (TBK. m. 328/330) ve kira sözleşmesinin olağanüstü fesih yolu ile sona erdirilmesine yol açan sebepler / önemli sebepler (TBK. m. 331), kiracının iflası (TBK. m. 332), kiracının ölümü (TBK. m. 333) şeklinde ayrıntılı olarak incelenmiş, ilgili Yargıtay kararlarına yer verilmiştir.

6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu'nun en kapsamlı değişiklikleri ve yenilikleri içeren bölümlerinin başında kira sözleşmesine ayrılan dördüncü bölümünün geldiği göz önüne alınırsa, kitap özellikle uygulayıcılara, önemli bir kaynak sunmaktadır.