Bu kitap, bu tür çalışmalarda bir öncü hüviyetiyle temayüz eden Mete Tunçay’ın önemli makalelerinin derlemesinden oluşuyor. Tek Parti Yönetimi’nin Kurulması (1923-1931) adlı kitabıyla tek parti dönemi araştırmaları hakkında yeni bir çığır açan Tunçay’ın Eleştirel Tarih Yazıları kitabı da bu vadiyi derinleştiriyor. Her biri konusunda klasikleşen bu makaleler, siyasî tarihteki süreklilik ve kopuşları siyaset ve sosyal bilimlerin kavram ve yaklaşımlarıyla ama muhakkak ziyadesiyle malzeme kullanarak yapıyor.

Bu hâliyle Eleştirel Tarih Yazıları, Tunçay’ın açtığı yoldan gelecek tarihçiler için hesaplaşılması ve aşılması gereken bir düzey ortaya koyuyor. Bu düzey, Türkiye’deki tarih anlayışının değişmesinin somut tezahürlerinden birini ifade ediyor. Bugün tarih merakı 1980’lerden daha verimli sonuçlar doğuruyor ve “inanç alanları” dışında müzakere edilebilir bir tarihten bahsedebiliyorsak, buraya Mete Tunçay’ın çalışmalarının açtığı yoldan geldiğimizi de teslim etmeliyiz.