Ceza muhakemesi hukukunda bilirkişilik konulu çalışmamız üç ana bölümden oluşmaktadır. Birinci bölümde, öncelikle ceza muhakemesinin amacı ve ispat sorunu açısından bilirkişilik değerlendirilecektir. Bilirkişiliğin ve bilirkişi görüşünün hukuki nitelikleri çeşitli görüş ve tartışmalar çerçevesinde tespit edildikten sonra, varılan sonuçların ışığında bilirkişinin tanımı ve niteliklerine de bu bölümde yer verilecektir.

İkinci bölümde ise, bilirkişiye başvurmadaki kurallar üzerinde durulduktan sonra, bilirkişi olarak atanabilecekler ve atama usulü aktarılacaktır. Bilirkişiye başvurma zorunluluğunun kanunda ayrıca belirtildiği, sahte para ve değerler üzerinde yapılacak incelemeler, şüpheli veya sanığın bilincinin incelenmesi ve gözlem altına alınması, beden muayenesi, vücuttan örnek alma ve moleküler genetik incelemeler, ölünün adli muayenesi ve otopsi ile zehirlenme şüphesi üzerine yapılacak inceleme konuları da bu bölüm içerisinde detaylı olarak incelenecek ve değerlendirilecektir. Ayrıca, bilirkişinin yetkileri, yükümlülükleri ve sorumluluğu da bu bölümde ele alınacaktır.

Çalışmanın üçüncü ve son bölümünde ise, bilirkişinin incelemesi ile oy ve görüşünü yazılı ve sözlü olarak bildirmesi konuları irdelendikten sonra, bilirkişi raporunun değerlendirilmesi ve bağlayıcılığı hususları tartışılacaktır. Son olarak bu bölümde, uzman mütalaası da, bilirkişi raporuyla kıyaslanmak suretiyle açıklanacaktır.

Çalışmada, Ceza Muhakemesi Kanunu’ndan başka Anayasa ve Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi başta olmak üzere sair mevzuat temelinde ve teorik tartışmalar ışığında inceleme yapılacak olup konuyla ilgili ayrıca, Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi, Anayasa Mahkemesi ile Yargıtay ve ilk derece mahkemelerinin kararlarına yer verilecektir. Böylelikle, kurumun temel haklar çerçevesinde değerlendirilmesi ile uygulamadaki görünümü açıklanmaya çalışılacaktır. Ayrıca, yeri geldikçe, kurumun Anglo-Amerikan hukuk sistemi ve Alman ve İtalyan Ceza Usul Kanunları nezdindeki görünümünün aktarılmasına gayret gösterilecektir. (Giriş'ten)