Maurice Duverger demokrasi için "Halkın kendi kendini yönettiği hiçbir zaman görülmemiştir, hiçbir zaman da görülmeyecektir. Çünkü gerçek demokrasi daha mütevazi fakat daha gerçek bir şeydir" demektedir. Günümüz temsili demokrasilerine bakıldığında Duverger'ye hak vermemek elde değildir. Çünkü vatandaşlar genellikle seçimlerde oy vererek bir sonraki seçim dönemini bekleyen kitleler haline gelmiştir. Demokrasi değer bazında hala yüce bir kavram olarak karşımıza çıkarken demokratik kurumlara güvenin ve siyasal katılımın azaldığını gösteren pek çok araştırma mevcuttur. İşte temsili demokrasinin bu darboğazına bir çözüm olması amacıyla doğrudan demokrasi araçlarının ülke uygulamalarında yer bulmaları giderek artmaktadır. Üstelik bu durum, neredeyse tüm anayasa hukuku kavramlarını derinden etkileyen bilişim teknolojilerindeki gelişmelerle katılım araçlarının dönüştüğü bir döneme denk düşmektedir. Dolayısıyla çalışmanın temel amacı, bir doğrudan demokrasi ve siyasal katılım aracı olan halk teşebbüsü kurumunu gerek eskiden beri süregelen İsviçre ve ABD uygulamalarıyla (federal, kanton ve eyalet düzenlemeleriyle birlikte), gerekse dünya anayasalarında görünen hali ile ve 21. yüzyıldaki dijital dönüşüm neticesinde filiz veren yeni uygulamaları çerçevesinde inceleyerek genel özellikleriyle ortaya koymak ve güncel gelişmelerin kurumu nasıl etkilediğini, olumlu ve olumsuz yönleriyle betimlemektir.