Bilgi ve düşüncelerin kusursuz aktarımıyla insanları birbirine yakınlaştıran, birbiriyle kaynaştıran, toplumların oluşmasında temci etken olan, toplumları ayakla tutan, ülkelerin kalkınmasını, sürekliliğini, kültür ve uygarlıkların varlığının devamını sağlayan temel öğenin dil olduğu herkesin kabul ettiği bir gerçek olarak görülmekledir.

Dilin yanlış kullanımı savaş nedeni olmuş, dilin iyi kullanımıyla barış sağlanmış, beyinler, yürekler, gönüller, hatta zaman zaman ülkeler dille fethedilmiştir. Yönetimindeki kitleleri peşinden sürükleyen güçlü yöneticilerin, konuşma ve yazma sanatınının etken olduğu mesleklerde doruklara ulaşmış kişilerin dili hep iyi kullandıkları görülmüştür.

En eski yeryüzü dillerinden olan Türkçe de yüzyıllar içinde büyük bir ulusun oluşumunda, bu büyük ulusun bireylerince kurulan onlarca büyük devletin yönetiminde ana dil, konuşma dili, eğitim dili, bilim dili ya da resmî dil olarak yerini almış, önemli bir uygarlık dili olarak binlerce kalıcı eserin yaratılmasını sağlamıştır. Fakat bu güçlü dil, bu bilim, eğitim ve kültür dili, bu uygarlık dili tarih içndc zaman zaman bahtsızlıklar yaşamıştır. 20. yüzyılla birlikte yeni bir süreç içine giren Türk dili Cumhuriyetin ilk yıllarında yakaladığı şansı istenilen biçimde koruyamamıştır.

Günümüzde ise geniş coğrafyalarda, büyük insan topluluklarının ana dili olarak kabul gören bu dil, genelde küreselleşme sonucunda tek dünya dili olmayı amaçlayan güçlü devletlerin dili ya da dillerinin etkisi, Özel de ise test yönteminin getirdiği sıkıntıyla karşı karşıya bulunmaktadır. Bu durumun ise, Türkiye'nin resmî eğitim – öğretim dili olan Türkçenin doğru ve güzel biçimde kullanılması için verilen eğitimi ortaöğretimden yükseköğretime taşıdığı görülmektedir. Buna, Türkçeyi sonradan öğrenen ve Türk üniversitelerinde öğrenim gören binlerce genç de eklendiğinde, yüksek öğretimde Türk dilinin önemli bir ders olarak yer almasının gerekliliğini bir kez daha ortaya koymaktadır.