İlhan Tekeli bu kitapta Türkiyenin konut sorununun tanımlanma biçimini ve bu konudaki çözüm arayışlarını tarihsel bağlamı içinde analiz ederken kendi geliştirdiği “konut sunum biçimi” kavramının sağladığı çözümleme zenginliğini ortaya koyuyor. Böyle bir kavramı kullanan bir kent plancısının konut sektörü sorununa yaklaşırken kendisini konut sektörü plancısının yaklaşımlarına hapsolmaktan nasıl kurtarabileceğine açıklık kazandırmaya çalışıyor.

Kitap üç bölümden oluşuyor. Birinci bölümde gecekondu olgusu ele alınıyor. Gecekondu olgusu ele alınırken ona salt bir sorun olarak değil Türkiyenin sanayileşmesi için çok önemli bir çözüm olması bakımından yaklaşılıyor. Bu çözümün o dönemin profesyonelleri tarafından üretilemeyeceğine dikkat çekiliyor. Bu olgunun profesyonellerin ezberlerini nasıl bozduğunu Türkiyedeki kent plancılarının ve araştırmacılarının bu yeni olguyu kavramasının onların anlayışlarını nasıl derinleştirdiğini ve var olan paradigmaları sorgulamaya ittiğini anlatıyor. Kitabın ikinci bölümünde konut sorununu insan hakları perspektifi ve Türkiye deneyimi içinde tanımlamaya çalışan yazılar yer alıyor. Gecekondu olgusunun varlığı ve bunun üzerinde sağlanan bilgi birikimi konut sorununun sığ olarak tanımlanmasını engelliyor. Kitabın üçüncü bölümünde ise konut sunum biçimi kavramının gelişimini ve bu kavramı kullanarak Türkiyenin konut tarihini anlatan yazılar yer alıyor. Bu yazılarda konut sunum biçimi kavramı kullanıldığında konut tarihinin kent planlaması tarihiyle köprülerinin nasıl sıkı bir şekilde kurulabildiği ortaya çıkıyor.