Çalışmada, bütün kredi ve finansman sözleşmelerini ayrı ayrı incelemek yöntemi tercih edilmemiş. Hem tekrardan kaçınmak için hem de kredi ve finansman sözleşmelerinin tüketiciler açısından doğurduğu tehlikelerin hep aynı noktalarda olduğunu ortaya koymak için.

Amaçlanan, tüketicinin korunması alanında uygulanan koruma yöntemlerini bir bütün olarak ortaya koymak ve bu şekilde piyasada gelişebilecek her türlü yeni finansman sözleşmesinde de yine aynı korumanın kıyas yoluyla nasıl verilebileceğini göstermektir. Bu bağlamda, klasik nakit kredisi sözleşmesi kadar, kredi kartı, kredili mevduat hesabı, taksitli nakit avans sözleşmeleri, konut finansmanı, finansman ve finansal kiralama sözleşmeleri ve taksitli ve ön ödemeli sözleşmeler, tüketiciyi koruyucu hangi yöntemin bunlara nasıl uygulanacağı sorusundan hareketle ele alınmış.