Kişiliğin oluşum ve gelişiminde; toplumun inşasında estetik, etik ve din vazgeçilmez unsurlardır. Dinin varlığını devam ettirebilmesi, insanın yaratıldığı “kumaş”la alakasına bağlıdır. Yani dinin tefekkürle, haz ve beğenilerle sağladığı uyuma; bu uyumun tabiîlik derecesine bağlıdır. Yani insanın düşünen, akleden bir varlık olduğu kadar hisseden, güzelden hoşlanan ve en genel anlamıyla estetik bir varlık olduğunu dikkate almayan bir din yok olmaya mahkûmdur. Yazara göre, iyi bir toplum için ahlak ve din kadar estetiğin de rolü vardır. Hatta estetik ya da sanat, din ve ahlaktan belki daha etkindir. İşte bu bağlamda kitapta estetik ile etik arasında ilişki kurulmaya çalışılmış ve estetiğin arındırıcı/katharsis boyutu farklı açılardan ele alınmıştır.

Ritüel ve Estetik Bölümü ise kitabın tüm metodolojik ve teorik alt yapısının uygulamaya döküldüğü yer. Burada iptidai toplumlarda ritüel- estetik ilişkisi, müzik, resim ve mitolojinin ritüelle ilişkisi, dinî metinlerin estetik yapısı, estetiğin hoşgörü ve çoğulcu düşünceye katkısı, sanatın kutsalla çekişerek gelişeceği düşüncesi ile sanatta ve dinde yeni ritler üzerinde duruluyor. “Kendini bilmek” ya da “kendimiz olmak” güzel’den geçer, güzel bizde bir “var olma artışı” meydana getirir. Bu kitabın sizinle paylaşacağı çok şey var…