Biyoloji ve Tıbbın Uygulanmasında insan Hakları ve İnsan Onurunun Korunması Hakkında Sözleşme: İnsan Hakları ve Biyotıp Sözleşmesi" bir Avrupa Konseyi antlaşması olarak 1997 Nisan'ında İspanya'nın Oviedo kentinde imzalanmıştır. Bu nedenle de kısaca "Oviedo Sözleşmesi" olarak anılmaktadır. Oviedo Sözleşmesi ile yine uluslararası antlaşmalar niteliğinde olan Ek'leri biyoloji ve tıp uygulamalarında insan haklarının korunmasına ilişkin çok önemli uluslararası belgeler olup, Avrupa Konseyinin CDBI/DH-BIO Komitesi tarafından yapılan yoğun çalışmaların ürünleridir.

T.C., Oviedo Sözleşmesini ve Ek'lerinin bazılarını onayladığından, bunlar artık Türk hukukunun da ayrılmaz parçaları haline dönüşmüşlerdir. Oviedo Sözleşmesi ve Ek'le¬rinde öngörülen çözümler içinde yaşadığımız biyoloji ve tıp çağının "sine qua non"u sayılmaktadır.

Bu eserde "Oviedo Sözleşmesi" ışığında yaşamın başlangıcına ve sonuna ilişkin sorunlar; tıbbi müdahalelerde "rıza"nın önemi ve rıza bakımından "zayıf durumda bulunan kişilerin korunması"; insanlarda klonlamanın yasaklanması; canlı veya ölmüş vericilerden organ ve doku nakilleri; hayvanlardan insanlara organ nak¬line ilişkin tartışmalar; biyotıp araştırmalarının koşulları; şimdilerde giderek somut¬laşan "onuruyla ölme hakkı" bakımından ötanazi ve "hekim yardımlı ölüme ilişkin sorunlar; yaşamın sonu aşamasında hastanın tıbbi karara katılmasına ilişkin düzenlemeler; "tüp bebek" ve diğer üremeye yardımcı tedavi teknikleri; genetik testler ve sonuçlarının insan hakları üzerindeki yansımaları; istek dışı yerleştirme ve tedaviye ilişin çözümler; "taşıyıcı annelik" konusundaki yeni gelişmeler; "kötü tıp uygulamaları" (malpractice) nedeniyle hekimlerin ve sağlık kuruluşlarının sorumluluğu vb konular incelenmektedir.

Eserin yazarı, T.C.nin temsilcisi sıfatıyla UNESCO ve CDBI/ DH-BIOdaki çalışmaların büyük bölümüne katılmıştır. Eserde çeşitli konularda Türk tıp hukuku bakımından "de lege ferenda" öneriler de sunulmaktadır.