Günümüzde piyasaların küreselleşmesi, şirketlerin giderek artan reka-bete maruz kalmalarına yol açmaktadır. Öte yandan, teknolojinin karmaşıklığı araştırma ve geliştirmeye büyük yatırımlar yapılmasını gerektirmekte, yeni buluşlar ürünlerin yaşam süresinin azalmasına yol açmakta, giderek işletmelerin yatırımlarından daha hızlı bir şekilde kâr elde etmelerini zorunlu kılmaktadır. İşte tüm bu sebepler şirketleri, faaliyette bulundukları piyasada kritik büyüklüğe ulaşmaya zorlamaktadır.

Şirketler büyümek için genellikle iki tür strateji izlerler. Bunlardan ilki içsel büyüme, diğeri ise dışsal büyüme olarak adlandırılmaktadır. İçsel büyüme, bir şirketin kendi kaynaklarını kullanarak büyümesidir. Gerçekten içsel büyümede, bir şirketin gerçekleştirdiği faaliyetler sonucunda elde ettiği iç kaynaklarını veya borçlanma yoluyla dışarıdan sağladığı kaynakları yeni yatırımlara dönüştürmesi yoluyla büyümesi söz konusudur. İçsel büyüme yatay veya dikey büyüme şeklinde gerçekleşebilir.

Buna karşılık dışsal büyüme, bir şirketin kendi kaynaklarının yeterli olmadığı zaman başvurduğu büyüme türüdür. Dışsal büyüme yöntemleri çok çeşitli olup, bunların bir kısmında teşebbüsler arası işbirliği asgari düzeyde kalmakta iken, bir diğer kısmında bir teşebbüsün başka bir teşebbüs ile tam entegrasyonu gözlenmektedir. Bu iki uç hal arasında, süre ve tarafların taahhütleri dahil olmak üzere pek çok açıdan farklılık gösteren birçok işbirliği modeli yer almaktadır. (Sunuş’tan)