Ölen kişinin hukuki statüsünün kanunda belirlenen haleflerine geçeceği genel kuralının gerçekte bir anlam ifade edebilmesi için, ölüm anından haleflerin fiili hâkimiyetlerinin sağlandığı ana kadar geçen sürede terekenin korunması büyük önem taşır. Bu korumanın gerçek anlamda sağlanamaması. Miras Hukuku nazariyesinin hayat bulmasına bir anlamda engel olur. Kanunlarda ne kadar belirli mirasçılar ve onların miras payları, bunlara tanınan imkânlar ve mirasbırakanın tasarruf özgürlüğü gibi konularda düzenlemeler bulunursa bulunsun, bütün bunların yöneldiği terekenin korunamadığı bir ortamda, pratik bir anlam söz konusu olmaz. Bu yüzden terekenin korunması önlemleri, Miras Hukukunun en önemli konularından birini oluşturur.

Bu çalışmada Medeni Kanunumuzun 589–598. maddeleri arasında düzenlenen koruma önlemleri bir bütün olarak incelenmiştir. Huzurdaki çalışma sayesinde Medeni Kanunumuzun bu hükümleri ve Miras Hukukumuzun bu kurumu, ilk defa bir bütün olarak bunlara hasredilmiş bir eserde incelenmiş olmaktadır. Çalışma, uygulamaya ışık tutmak iddiasındadır. Fakat bu yapılırken. Miras Hukuku nazariyesinin göz ardı edilmemesi ve buna uyumlu bir uygulamanın yerleşmesi gereği düşüncesi hâkim olmuştur. Çalışma aynı zamanda, Miras Hukukunda nazari olarak da önemli olan çeşitli kurumları inceleme iddiasındadır. Fakat bunu yaparken yine, uygulamanın ihtiyaçları da gözetilmeye çalışılmıştır.