Çalışmanın amacı, boşanma hukukumuzu anlamak için özümsenmesi gereken en önemli kavramlardan birisi olan kusuru her yönüyle incelemek ve olabildiğince özgün fikirler sunmaktır. Bu nedenle çalışmanın birinci bölümünde boşanmaya yol açan hukuki sebepler, boşanma hukukumuza hakim olan ilkeler kapsamında değerlendirilmiş; ardından kusurun boşanma kararına ve boşanmaya bağlı olan diğer hususlara etkisi üzerinde durulmuştur. İkinci bölümde ise öncelikle genel boşanma sebebine giren sınırsız sayıdaki kusurlu davranışın Yargıtay uygulamasında nasıl sınıflandırıldığı incelenmiş, ayrıca özel sebepler üzerinde de durulmuştur. Ardından boşanma hukukunda kusuru azaltan ve kaldıran haller ile genel olarak kusurlu davranışların ispatına ilişkin sorunlara değinilmiştir. Bu bölümün sonunda deneysel bir çalışmanın sonucunda elde ettiğimiz verilerden yola çıkarak Yargıtay'ın kusur terazini ölçerken benimsediğini düşündüğümüz temel ilkeler değerlendirilmiştir. Üçüncü bölümde ise öncelikle, genel sebebe dayalı boşanma davalarında davalının kusur ileri sürme hakkı varken özel sebeplere dayalı davalarda bu hakkın bulunmayışının usul hukukuna yansıması üzerinde detaylıca durulmuş; ardından kusur belirlemesinde özellik arz eden diğer hususlar incelenmiştir.

Çalışmanın sonunda yer alan tablolardaki kararlar ise ikinci bölümün sonundaki çalışmaya ilişkin verileri oluşmaktadır.