2006 yılından itibaren Türk sosyal güvenlik sisteminde önemli arayışlar içine girildiği ve ülkemizde sosyal güvenlik reform çalışmalarına başlanıldığı görülmektedir. Bu anlamda, 5502 sayılı Yasa'yla sosyal güvenlik kuruluşları, tek çatı (Sosyal Güvenlik Kurumu) altında birleştirilmiş ve 5510 sayılı Yasa'yla da genel sağlık sigortası oluşturulup, norm ve standart birliğinin sağlanmasına çalışılmıştır. Bunun gibi, 1999 yılında kabul edilen 4447 sayılı Yasa'yla, işsizlik sigortası kurulmuştur. Buna göre, taraf olunan 102 sayılı Sosyal Güvenliğin Asgari Normlarına İlişkin Uluslararası Çalışma Sözleşmesi'nin düzenlediği dokuz mesleki riske karşı, ülkemizde belli bir güvencenin sağlandığı söylenmelidir. Ancak, aile yardımları konusundaki ulusal güvencenin düşük kaldığı, gözden uzak tutulmamalıdır. Bunun gibi, sosyal yardımlar ve sosyal hizmetler alanında, hukuken yeknesaklığın sağlandığı da görülmemektedir.

Bu çalışmada, Türk sosyal güvenlik hukukunun genel esasları, toplu bir bakış içerisinde yer almaktadır. Yasal düzenlemelerin ötesinde, yargı kararlarına ve öğreti görüşlerine yer verilmiş; ancak, bunların ayrıntılı biçimde irdelenmesine çalışılmamıştır. Çünkü, başlıca amaç, okuyucuya Türk sosyal güvenlik hukuku hakkında genel bir bakış açısını kazandırmaya çalışmak olmuştur. Nitekim, çalışmanın son bölümünde Türk sosyal güvenlik sisteminin genel bir değerlendirmesi yapılmak suretiyle, daha önceki bilgi ve bulgular ışığında, sosyal güvenlik hakkının ülkemizde ne ölçüde gelişmiş olduğu belirtilmeye çalışılmış.

(Tanıtım Bülteninden)