Sözvarlığı, bir dil içerisinde yaşayan sözcükleri, deyimleri, kalıp sözleri, atasözlerini, terimleri ve çeşitli anlatım kalıplarını da kapsayan, bir milletin kavramlar dünyasını, dünya görüşünü, maddî ve manevî kültürel değerlerini yansıtan dil ögelerinin bütünüdür. Her toplum, içinde yaşadığı çevreyi, bu çevre içerisinde gelişen olayları kendi dilinin imkânları çerçevesinde değerlendirir ve algılar. Çünkü insan, dilinin sınırları nispetinde düşünce dünyasını şekillendirir.

Sosyal bir kurum olan dil, geçmişten günümüze sözcüklerde meydana gelen ses, biçim, söz dizimi ve anlam değişikliklerini de yansıtan bir kültür taşıyıcısıdır. Dolayısıyla her dönemde meydana getirilen eserler, o döneme ait kültürel değerleri ve özellikleri de içinde barındıran önemli tarihî ve kültürel miraslardır.

Bir dilin anlatım gücünü ve zenginliklerini ortaya koyabilmek için yapılacak en önemli iş; o dile ait yazılı eserleri incelemek ve araştırmaktır. Bu sayede o dili konuşan toplumun tarih boyunca var olan kültür birikimini, dünya görüşünü, yaşayış biçimini, başka toplumlarla olan ilişkilerini anlayıp anlamlandırabiliriz.

Bu düşünceden hareketle, bu çalışmada sekiz ciltlik Tarama Sözlüğünün ana yapısını oluşturan altı ciltte yer alan sözcük türleri dışındaki (adlar istisna) sözvarlığı üzerinde tematik bir tasnif çalışması yapılmaya çalışılmıştır.