Çalışmanın konusunu teşkil eden medeni usûl hukukunda kanun yollarına kötüniyetle başvuru ya da başka deyişle kanun yollarına başvuru hakkının kötüye kullanımı, iki temel nitelikte ve geniş kapsamlı hukuki kurumun, dürüstlük kuralı ile kanun yolu kavramının birbirleriyle kesiştiği bir alana, bu iki engin denizin karıştığı Mecmau'l bahreyn'e tekabül etmektedir.

HMK m.351 ve m.368'de pozitif hukuka ilişkin dayanağını bulan kanun yollarına kötüniyetle başvuru bu denli önemli iki temel kurum ile ilişkili olmanın sonucunda müstakil bir kurum olarak incelenmeye değer bulunmaktadır. Kavramsal niteliğin ötesinde ise kanun yoluna kurumun amacına aykırı şekilde yapılan başvuru uygulamada sıklıkla karşılaşılan, dahası birçok avukatın meslek hayatlarında müvekkillerinin talebi doğrultusunda veyahut sair bir sebeple tevessül etmek durumunda kaldığı bir konu niteliğindedir. Gelgelelim kanun yollarına kötüniyetle başvuru konusu ne doktrinimizde ne uygulamada ne de kanun koyucu nazarında yeterince ilgi ile karşılanmadığı gibi müstakil bir hukuki kurum olarak ele alınmaktan da uzak kalmıştır.

İşte çalışma kanun yollarına kötüniyetle başvuruyu dürüstlük kuralı ve kanun yolu kavramlarının çerçevesinden yola çıkarak müstakil bir kurum olarak değerlendirmeyi amaçlamaktadır.