Nüfusun hızla artmasıyla birlikte trafikte ulaşım araçlarının daha yaygın şekilde ve sık kullanıldığı, hatta otonom araçların üretilmeye başlandığı, tıbbi müdahalelerde artan ihtiyaca binaen yeni tedavi yöntemlerinin ortaya çıktığı, inşaat sektöründe yeni tekniklerle yapılaşmanın hızlandığı, kısaca günlük hayatın birçok alanında gelişmelerin yaşandığı günümüz modern dünyasının "risk toplumlarında", başta yaşam ve vücut dokunulmazlığı olmak üzere belirli hukuki değerler üzerindeki ihlal riski artmıştır. Nitekim otonom araç sistemi kontrolden çıkabilir ve trafikte hız sınırını aşarak bir kişinin ölümüne neden olabilir; bir gıda ürününün ya da ilacın üretimi esnasında alınması gereken sıradan, basit bir tedbir alınmadığı için birçok insan zehirlenebilir; inşaatta kolonun gerekli ölçüleri haiz olmaması nedeniyle deprem esnasında bina aniden yıkılabilir ve apartmanda yaşayan kişiler hayatını kaybedebilir. Tum bu durumlar, işlenen taksirli suçların sayısında bir artışa neden olurken yaşanan olaylardan hareketle başta yapı denetimi, iş güvenliği olmak üzere tüm bu alanlarda daha sıkı tedbirlerin alınmasını öngören kanuni düzenlemelerin yapılmasına vesile olmaktadır. Bunun yanı sıra ceza hukukunda taksirli suçlara ilişkin olarak daha çok bilimsel çalışma yapılmaya başlanmıştır. İşte bu çalışmalardan biri olan ve "Çifte Özen Çerçevesinde Taksirli Suçtan Doğan Ceza Sorumluluğu" başlıklı eserin ikinci basısı olarak yayımlanan bu eserde, taksirli suçun haksızlığını oluşturan unsurlar, kusur ve kusur dışındaki haller ele alınmaktadır. Alman hukukuyla karşılaştırmalı bir incelemenin yapıldığı bu eserde, taksirli suç kapsamındaki konulara ilişkin teorik bilgilerin yanı sıra Alman mahkeme kararlarından da yararlanılmakta ve Yargıtay kararları üzerine değerlendirmelerde bulunulmaktadır. Böylelikle karşılaştırmalı hukuk çerçevesinde ulaşılan bazı sonuçların Türk uygulamasına katkı sağlaması temenni edilmektedir.