Kanun, bütün herkesi sıkı sıkıya bağladığı için, kanuna uyumlu olmak gerekmektedir. Sözleşmeler ise, nisbî niteliği gereği olarak, sözleşmeyi kuran tarafları kanun kadar kuvvetle bağlamaktadır. Sözleşme, hükümleri ile taraflarını kanun kadar kuvvetle bağladığına göre, bunun aksini yükleyen emredici nitelikte bir kanun hükmü yoksa, sözleşmenin hükümlerine itibar edilecektir. Gerek kanunlara, gerekse tarafların aralarında yaptıkları sözleşmelere uyum sağlanıyorsa, ülkede düzen devam edecektir.

Hukuka aykırılık sadece olayın tipine bağlı değil, aynı zamanda tarafların iradelerine, niyetlerine de bağlıdır. Hukuka aykırılık, kişinin hukuk düzenine, kanuna, ahlâka ve âdaba aykırı işlem yapmasına dönük temayülüne ve içgüdüsü ile ilintilidir. Şartın imkânsızlığı veya hukuka aykırılığı hâlinde, sözleşmenin geçersizliğine gidilebileceği gibi; haksız şartlarda olduğu üzere, sözleşmenin taşıdığı ve yazılmamış sayılan haksız şart veya genel işlem koşulları dışındaki kalan hükümleri geçerliliğini koruyacaktır

Sözleşmenin tamamının kesin hükümsüzlüğüne veya hükmün yazılmamış sayılmasına gitmek yolunda ölçüt; şartın, taraflar arasında yapılmış olan sözleşmenin yapılış sebebi olup olmadığına bağlıdır. Nitekim sözleşmenin kurulması esnasında gerçekleşmesi mümkün olan şart, sözleşmenin ifası esnasında imkânsızlığa dönüştüğü takdirde ve şartın varlığı ise, sözleşmenin kurulmasının aslî sebebi (condictio sine qua non) olup olmamasına bağlı olarak, bu imkânsızlığının meydana çıkması, sözleşmenin veya şartın geçersizliğine sebep olacaktır.

(Tanıtım Bülteninden)