Sağlık hukuku ülkemizde oldukça yeni sayılabilecek multidisipliner bir uzmanlık alanı. Bu alanda özellikle hukukçuların yazdığı eserler, sadece hukuk formasyonu bulunmayanların değil, hukukçuların bile anlamakta zorluk çekebileceği teknik hukuk kavramlarına boğulmuş uzun paragraflardan ve klişe metinlerden oluşmaktadır.

Sağlık hukuku eserleri, temel bir hukuk formasyonu gerektirdiğinden, örgün öğretim veya yaygın eğitim araçları ile bu formasyonu alamamış kişilerin yazdıklarında da bazı kavram kargaşalarına ve anlam kaymalarına rastlamak mümkün olabilmektedir.

İstedim ki, sağlık hukukuna ait temel kavram ve kurumları, bu alanı öğrenmeye ihtiyaç duyabilecek herkes için, pratik ihtiyaçları karşılayabilir ölçekte, anlaşılır bir dille, kısa ve özlü bir anlatımla aktarmaya çalışayım. Bunun için (yüksek) mahkeme kararlarını esas almayı uygun gördüm. Sonuçta yaşayan sağlık hukuku problemlerini kesin çözüme kavuşturan ve içtihadi hukuku inşa eden mahkemelerdir.

İlke kararı niteliğinde gördüğüm Yargıtay ve Danıştay kararlarına yer vermeye çalıştım. Anlaşılır bulduğum karar metinlerini tırnak içinde iktibas ettim. Benim dahi anlamakta zorlandığım uzun ve karmaşık metinlerdeki tırnak işaretlerini kaldırıp, zülfü yâre dokunmayacak sadeleştirici tasarruflarda bulundum.

Sağlık hukuku alanında pek hızlı bir ivme ile, çok yönlü ve “sadre şifa” bir birikim oluştuğunu, çok sayıda nitelikli eser ortaya konduğunu, akademik düzeyde programlar açıldığını ve bilimsel araştırmalar yapıldığını memnuniyetle izlemekteyim. Sağlık Hukuku Bibliyografyası çalışmam bunun somut bir göstergesidir.

Bu eserin de, sağlık hukuku problemleri ile karşılaşıp çözüm arayan hasta ve hasta yakınları yanı sıra, bu problemlerin çözümünde onlara yardımcı profesyonel meslek mensupları için de yol gösterici ve ışık tutucu rehber bilgiler ihtiva etmesine özen göstermeye çalıştım. Sağlık meslekleri mensupları kadar hukukçular için de yararlı olabileceğini ümit ve temenni ediyorum. (Tanıtım’dan)