Türkiye'deki çocuk edebiyatı anlayışının "kitap" odaklı çalışmalar olduğunu gördüm, yaşadım ve anladım! Ülkemizde çocuk edebiyatı kılavuz kitapları, tür bilgileri ve tür örneklerinin sıralamasına (antoloji, seçkiye) dayanıyor. Oysa ki, çocuk edebiyatı, çocuğun sınırsız düşünce gücüyle, yaratıcı dünyasıyla buluşması, buluşturulmasıdır."Çocuk Edebiyatı" eğitimbilimden (pedagojiden) felsefeye, felsefeden folklora, oyundan yaratıcılığa, danstan müziğe şaha kalkması gerekirken, ülkemde çocuğun önüne sadece "Kitap!" konuyor ve buna çocuk edebiyatı deniyor!

Kitap merkezli, geleneksel çocuk edebiyatı anlayışını değiştirecek örneklere kitapta yer verilmiştir. Bir çocuk edebiyatı kitabı, okurunu, uygulayıcısını, düşündürmeli, kışkırtmalı, gıdıklamalı, çarpmalı; üzeri yazılmalı, çizilmeli, notlar alınmalı, tartışılmalı, koşturmalıdır. Çocuk edebiyatının ateşleyicisi, düzenleyicisi, kullanıcısı, oyuncusu ve ayincisi olacaklar bir ressam, bir şair, bir mimar ve bir şaman kadar işini bilerek sınıfa girmelidir!