Alacağın devri, bir borç ilişkisinden doğan alacağın, alacağını devreden alacaklı ile devralmak isteyen alacaklı arasında tasarruf işlemi niteliğindeki yazılı bir sözleşme ile devralanın malvarlığına geçirilmesi işlemi ya da kanun veya mahkeme kararıyla yapılan devir olarak tanımlanabilir. Borçlu devir işleminin tarafı değildir. Bu nedenle alacağın devri için borçlunun işleme katılması ya da rızası gerekmez. Hatta borçlunun bu işlemden haberdar olmasına dahi gerek yoktur. Öte yandan, alacaklının değişmesinden doğrudan etkilenmesi sebebiyle devir hukukunda "borçlunun korunması ilkesi" kabul edilmiştir. Bu kapsamda yapılan devir işlemi borçlunun hukuki durumunu ağırlaştıramaz. Bu ise borçluya birtakım savunma imkanlarının tanınması ile mümkün olabilir. Borçlu sahip olduğu bu savunma imkanlarını açılmış bir davada ya da başlatılmış bir icra ya da iflas takibinde ileri sürebileceği gibi doğrudan kendisinden ifa talep eden alacaklıya karşı da yöneltebilir.

Alacağın devrinde borçlunun savunmalarının incelendiği bu çalışmada, öncelikle alacağın devri genel hatları ile incelenmekte akabinde, devir işleminde borçlunun korunması düşüncesi, borçlunun asıl borç ilişkisinden (temel ilişkiden) ve alacağın devrinden kaynaklanan itirazları ile alacağın devri durumunda borçlunun sahip olduğu def'iler ele alınmaktadır.