Modern kölelik sistemi, bugün çoğunlukla kapitalizmin ihtiyaç duyduğu ucuz işgücü ihtiyacına dayalı olarak kimi zaman belirli bir ırka mensup insanların daha aşağı bir sosyal sınıfa ait olarak görülmeleri, kimi zaman da mafyalar ve terör örgütleri eliyle yaratılan kayıt dışı ekonomik uygulamalarda kendini gösterir. Aşırı derecede ekonomik sömürü, şiddetli ayrımcılık ve zorlama içeren en ağır insan hakları ihlallerinin pek çoğunu bünyesinde barındıran modern kölelik, artık "cazip" bir iş sahası haline dönüşmüştür. Sanıldığının aksine kölelik azalmamakta, köle sayısı gün geçtikçe artmaktadır.

Örneğin ayağımızdaki ayakkabı Pakistan'daki köleler eliyle yapılmış olabilir, belki de evlerimize serdiğimiz renkli kilimleri de onlar dokumuşlardır. Üzerimizdeki tişörtü Hindistan'daki bir köle dikmiş olabilir. Karayip Adalarındaki köleler, çayımıza koyduğumuz şekeri toplamış ya da çocuğumuzun yüzünü güldüren oyuncağı imal etmiş olabilirler. Hayatımızın en anlamlı gününü sembolize eden o parıltılı yüzüğün değerli taşını Afrikalı köle çocukların bulup çıkarmış olması ihtimali oldukça yüksektir. Araçlarımızı daha konforlu ve daha güvenli yapan, oturduğumuz binaları güçlendiren çeliği tava getiren kömürü, büyük ihtimalle Brezilya'daki köleler üretmişlerdir.

Rahat bir emeklilik geçirmek için birikimlerimizi değerlendirdiğimiz emeklilik fonları, büyük oranda, köle emeğini sömürerek kârlılığını arttıran çok uluslu şirketlerin hisse senetleriyle beslenmektedir. Modern kölelik, modern küresel ekonominin bir parçasıdır ve biz farkında olsak da olmasak da bir şekilde hayatımızın içindedir.