Adam çalıştıranın sorumluluğu, bir kimsenin, kendi menfaatine olan bir işin görülmesi amacıyla, bağımlılık arz eden bir çalıştırma ilişkisi içerisinde çalıştırdığı kişinin işini gördüğü sırada hukuka aykırı fiili ile başkasına verdiği zarardan sorumluluğu ifade eder. Roma hukukunda gemi işletenin sorumluluğuna, Anglo-Amerikan hukukunda ise 17. yüzyıla tarihlenen Boson v Sandford adlı denizcilik davasına kadar uzanan derin tarihsel kökleri bulunan bu sorumluluk anlayışı, zaman içerisinde genel norm niteliği kazanmış ve sorumluluk hukuku meselelerinin çözümünde önemli işlevler üstlenmiştir. Günümüzde ise, hızla robotlaşan ve dijitalleşen modern işletme faaliyetlerinden kaynaklanan zararlar bakımından da bir sorumluluk temeli olarak değerlendirilebilmesi açısından önemini korumaya devam etmektedir.

Bu eser, 6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu'nun 66. maddesinde düzenlenen adam çalıştıranın sorumluluğunun tarihsel gelişimini, karşılaştırmalı hukuktaki yerini ve Türk hukukunda benimsenen sorumluluk modelini incelemekte; TBK m. 66/3 hükmünde yer alan düzenlemenin niteliğine ilişkin hukuki tartışma çerçevesinde, sorumluluğun şartlarını, hukuki sonuçlarını ele almakta ve diğer sorumluluk normları ile arasındaki ilişkiyi değerlendirmek suretiyle TBK m. 66 hükmünde düzenlenen sorumluluğun uygulama alanını ortaya koymaktadır.