Finnis çağdaş bir yazar olmasına rağmen geleneğe geri dönüşü temsil eden bir düşünürdür. Finnis'in felsefi pozisyonu klasik doğal hukuk kuramıdır. Kuramı ağırlıklı olarak klasik Antik Yunan ve Orta Çağ felsefesinden, özellikle de Thomas Aquinas'm görüşlerinden beslenmektedir. Yazar, başta insan iyisi olmak üzere pratik aklın gereklilikleri, ortak iyi, adalet, insan haklan, otorite, pozitif hukuk gibi pek unsuru bir araya getirerek kapsamlı bir doğal hukuk kuramı inşa etmiştir. Bu kuram her ne kadar hukuk felsefesi tartışmalarına müdahil olma açısından yeni veya modern olsa da esasında temeli Aquinas tarafından genel hatlarıyla oluşturulmuştur. Finnis'in kullandığı kuramsal yapıtaşları Aquinas'ta mevcuttur. Finnis, Aquinas'ın görüşlerini yeniden yapılandırmakta ve doğal hukuk geleneğinin esasında hiç de demode bir kuram olmadığını göstermektedir. Finnis'in görüşleri doğal hukuk kuramı kadar onun eleştiri hedefinde olan hukuki pozitivizm, faydacı ve deontolojik etik yaklaşımları açısından da önemlidir. Finnis'in geleneksel doğal hukuk anlayışı ve klasik felsefeden beslenen muhafazakâr etik pozisyonu; pozitivist, seküler, liberal entelektüel konsensüse karşı ciddi bir alternatif oluşturmuştur.