Tahviller, Türk sermaye piyasası hukukunda, menkul kıymetler kategorisinde borçlanma araçları içinde yer alan, şirketlerin orta ve uzun vadeli fon temin etmek üzere çıkardıkları sermaye piyasası araçlarıdır. Tahvil, borçlanma araçları arasında en bilinen türdür. Bu borçlanma aracı sayesinde, şirketler hızlı ve ucuz ödünç para bulabilmekte, buna karşılık yatırımcılar da periyodik faiz geliri ve/veya tahvilin türüne göre başkaca menfaatler elde edebilmektedirler. Tahvilin gerek ihraççı şirket gerekse de yatırımcı için önemli avantajları, dezavantajları ve riskleri bulunmaktadır. Tahvil, hem küçük yatırımcıların birikimlerini bir araya getiren uzun vadeli bir kredi kaynağı olduğu için hem de ihraççı şirketin ortaklık yapısını etkilemediği için şirketler açısından alternatif bir finansman yöntemi teşkil etmektedir ve bu sebeple uluslararası sermaye piyasasında önemli bir rol oynamaktadır.

Bu çalışmada, tahvilin tarihsel gelişimi, Türk hukukundaki ve karşılaştırmalı hukuktaki yeri, hukuki niteliği, türleri, tahvil taraflarının hak ve yükümlülükleri, tahvillerin konu olduğu hukuki işlemler ve tahvil yatırımcılarının korunmalarına ilişkin düzenlemeler ele alınmıştır.