Uluslararası hukuk, Birleşmiş Milletler bünyesinde yapılan evrensel nitelikteki çalışmalarla birlikte bireylerin temel hak ve özgürlüklerinin korunmasını sağlamaya yönelik düzenlemeler getirmiştir. Evrensel düzenlemelerin yanı sıra insan haklarıyla ilgili bölgesel düzenlemeler de karşımıza çıkmaktadır. Avrupa İnsan Haklan Mahkemesi'nin (AİHM) bu bağlamdaki rolü, Sözleşme'nin günün koşullarına göre esnek bir şekilde yorumlanmasını sağlayan dinamik yorum yöntemi ve takdir payı doktrini üzerinden ele alınmaktadır. Bu çalışma, AİHM'nin dinamik yorum yaklaşımının ve takdir payı doktrininin doğuşunu, gelişimini ve uygulamadaki etkilerini kapsamlı bir şekilde incelemeyi amaçlamaktadır.

Bu çalışmada, literatür taraması, karşılaştırmalı hukuk ve vaka analizi gibi metodolojik yaklaşımlar kullanılmıştır. Literatür taraması, uluslararası hukukun temel kavramlarını ve AİHM'nin içtihatlarını derinlemesine anlamayı amaçlarken, karşılaştırmalı hukuk yöntemi, AİHM'nin dinamik yorum yöntemini ve takdir payı doktrinini klasik antlaşma rejimiyle karşılaştırmaktadır. Ayrıca, vaka analizi yöntemiyle, Mahkeme'nin çeşitli kararları incelenerek, bu yorum yöntemlerinin somut uygulamaları gösterilmektedir. Son olarak, çalışmada eleştirel analiz yaklaşımı benimsenmiş, AİHM'nin içtihatları hukuk güvenliği açısından değerlendirilmiştir.