Sunulan Türkçenin Sıklık Sözlüğü bugüne kadar Türkçe sözlükçülük alanında yapılan çalışmalardan birçok hususta farklanmakta, hazırlanmasında uygulanan yöntem, prensip ve kriterler bakımından bir ilk deneme oluşturmaktadır. Türk dilinin ters sözlüğü üzerine ilk çalışmalara Almanya’da başlanmış ve Türk Dilinin Ters Sözlüğü adıyla bir eser 1975 yılında Leipzig’de basılmıştır. Bu sözlüğün leksik malzemesini 1969 tarihli Türkçe Sözlüğün beşinci baskısında bulunan kelimeler oluşturmuş, her kelime yalın, esas şekliyle sonundaki harfler sırasına göre dizilmiştir. Hazırlanmış olan Türkçenin Ters Sıklık Sözlüğü’nde ise her kelime hayatın türlü alanlarıyla ilgili kaynak metinlerden alınmış ve bunlarda kullanılmış şekilleriyle son harflerine göre sıralanmış, her birinin karşısına da sayısal olarak sıklıkları belirtilmiştir. Türkçenin Ters Sıklık Sözlüğü hazırlanırken bundan önce yazılmış ters sıklık sözlükleri örnek alınmıştır.

Uzun yıllar süren yorucu bir emeğin ürünü olan bu sözlük 500.000 kelime biçimi, yani araştırılan metinlerde rastlanan çekimli şekilleri üzerine kurulmuş ve söz hazinesinin XX. yüzyılın ikinci yarısında yayımlanmış sanat eserleri, dergi ve gazeteler, türlü bilim alanlarıyla ilgili ders kitapları oluşturmuştur. Herhangi bir seçki yapılmayarak her eserden yirmişer bin kelime biçimi fişlere yazılmış ve bunların altı ve altının üzerinde kullanılmış olanlar ters sıklık sözlüğüne alınmıştır. Altı ve altının üzerinde kullanılmış kişi adları, yerleşim yeri, dağ, ırmak gibi coğrafya adları ise sadece sayısal olarak bir tabloda gösterilmiş, sözlüğü dahil edilmemişlerdir.