M.Ö 2600'den beri yetiştirilen ve günümüze kadar ayrıcalığını, önemini koruyarak gelmiş olan ipekböceği, binlerce yıldan beri dokuma sanayinin en değerli, en pahalı doğal hammaddesi olan ipeği bizlere sunmaktadır.

Türkiye'de ipekböcekçiliği 1500 yıllık geleneksel teknoloji ve tecrübeye sahiptir. İpekböcekçiliğinin Anadolu ile tanışması M.S. 552 yılında olmuştur. Anadolu, Bizanslılar ve Osmanlılar döneminde tarihi ipek yolunun önemli bir konumunda yer almış ve uluslararası ticaretin getirdiği üstünlük ve zenginlikten fazlasıyla yararlanmıştır. Ülkemiz için milli, tarihi, kültürel ve ekonomik değerlere sahip ipekböcekçiliği inişli, çıkışlı dönemler geçirmesine rağmen geleneksel bir üretim olma özelliğini sürdürmüştür.

Günümüzde de ipekböcekçiliği yaş kozanın mamul madde haline gelene kadar yarattığı 14 misli katma değer artışı ile üretim, flatür, büküm, boya, tekstil ve ipek halı dokumacılığı sayesinde istihdam yaratmayı sürdürmektedir.

İpekböcekçiliği; dut ve ipekböceği yetiştirilmesi, koza ve ipek üretimi, damızlık ve polihibrit yumurta üretimi, ipekböceği hastalıkları ve gen kaynaklarının korunması gibi her biri başlı başına önem arzeden konuları kapsamaktadır. Dut ve koza üretiminden ipekli tekstil ve halıya uzanan bu üretim faaliyetleri hakkında önemli teknik bilgi eksikliği ve Türkçe kaynak sıkıntısı olduğunu görmem, ipekböcekçiliği konusunda bazı temel, teknik ve uygulamaya ilişkin bilgileri içeren bu eseri hazırlamama önderlik etmiştir.