Bu çalışmada Türk ve Avrupa Birliği vergi hukukunda, dolaysız vergilerde ayrımcılık yasağı, teori ve uygulama bakımından ele alınarak incelenmiştir. Avrupa Birliği Adalet Divanı’nın dolaysız vergilendirme ile ilintili kararları ışığında, temel serbestiler (emeğin serbest dolaşımı, yerleşme serbestisi, hizmetlerin serbest dolaşımı ve sermayenin serbest dolaşımı) ayrımcılık yasağı ekseninde ayrıntılı biçimde değerlendirilmiştir. Vergi yükümlüleri arasında ayrımcılığa neden olan mevcut düzenlemeler saptanarak, bunların giderilmesine yönelik kavramsal bir yaklaşım oluşturulmaya çalışılmıştır.