Teknolojinin hızla ve katlanarak arttığı bilgi çağında yaşanan gelişmeler günlük yaşantımızın her alanında etkisini gösterdiği gibi hukuk alanında da önemli yenilik ve değişimleri de beraberinde getirmiştir. Bilişim sistemlerinin suçta araç ve amaç olarak kullanılması ile dijital delil olgusu gittikçe önem kazanmaya başlamıştır. Bilişim sistemlerinde delil elde edilmesi ve bilişim suçları ile mücadele amacıyla 5271 sayılı Türk Ceza Muhakemesi Kanunu'nda arama, kopyalama ve elkoyma tedbiri ihdas edilmiştir. Öte yandan kişilerin en özel bilgilerinin depolandığı dijital cihazlarda uygulanacak tedbirlerde kişinin hak ve hürriyetlerinin korunması ile maddi gerçekliğin ortaya konulması neticesinde ulaşılmak istenen kamusal menfaat arasında da dengenin sağlanması gerekmektedir.

Bilgisayar ve akıllı telefonlar gibi dijital cihazların neredeyse tüm suçların ana objesi olmaya başlaması gerçeği, ulusal ve uluslararası ölçekte yasal düzenlemelerin yapılmasını ve devletlerarası işbirliğinin sağlanmasını zorunlu kılmıştır. Türk hukuk düzeninde ise dijital delillerin elde edilmesine ilişkin düzenlemenin modern hukuk sistemlerinin belirlediği ilke ve standartlara paralel şekilde yeniden gözden geçirilmesi gerekmektedir.

Çalışmamızda ilk olarak koruma tedbirleri ve ceza muhakemesinde deliller ve spesifik olarak dijital delillerin tanımı ve özellikleri ele alınmıştır. Akabinde bilişim sistemlerinde yer alan dijital delillerin elde edilmesinden mahkemeye sunulana kadar geçen süreçte uygulanan tedbirler doktrinde yer alan güncel tartışmalı konular ekseninde incelenerek konuya ilişkin yargı kararlarına değinilmiştir.