Genel işlem koşulu içeren sözleşmeler, sanayi devriminin ardından ekonomik ve ticari hayatın hızla gelişmesiyle hayatımıza girmiştir.

Güçlü olan taraf lehine müzakere edilmeksizin imzalanan sözleşmeler, sözleşme özgürlüğünü sınırlayıcı ve taraflar arasındaki hak ve menfaat dengesini bozucu bir hal aldığından, zayıf tarafın korunması adına hukuki düzenlemelerin getirilmesi şart olmuştur. Özellikle sözleşmenin karşı tarafına nazaran daha güçlü konumda olan tacir, genel işlem koşulları sayesinde kendi lehine düzenlemeler getirerek sorumluluğunu sınırlandırmakta, rakiplerine oranla pazarda haksız bir avantaj elde etmektedir.

Yasa koyucu, rekabet ilişkisindeki bu adil olmayan durumun önüne geçerek; dürüst rekabet ortamının varlığını sürdürmek istemiş ve genel işlem koşulları bakımından Türk hukukunda çift yönlü korumaya gidilmiştir. 6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu'nun 20. ve 25.maddeleri arasında düzenlenen genel işlem koşullarının yanı sıra, aynı zamanda çalışmanın konusunu da oluşturan, 6102 sayılı Türk Ticaret Kanunu m.55/1/f'de "Dürüstlük Kuralına Aykırı Genel İşlem Koşulu Kullanmak Suretiyle Haksız Rekabet" haksız rekabet hallerinden biri olarak düzenlemiştir.

(Önsözden)