Yenilenebilir enerji kaynaklarında elektrik üretimi, içinde bulunduğumuz çağın bir zorunluluğu olarak nitelendirilmektedir. Fosil yakıtların yakın gelecekte tükenecek olması ve küresel sıcaklık artışına yol açması sebebiyle yenilenebilir enerji kaynaklarının geliştirilmesi ve desteklenmesine yönelik dünya genelindeki eğilim, hukuk sistemlerini de etkilemekte; bu konuda ortaya çıkabilecek hukuki sorunların ele alınmasını gerektirmektedir. Özellikle yenilenebilir enerji üretimine önemli teşvikler verilmesi ve üretim yerlerinin tespiti ve izinler konusunda idarenin önemli yetkileri bulunması sebebiyle, konunun idare hukuku boyutuyla tartışılması ihtiyacı bulunmaktadır.

Yenilenebilir enerjinin Avrupa Birliği'nin enerji politikasının yapı taşlarından biri olması ve bu konuda Almanya'nın öncü rol üstlenmesi sebebiyle çalışmada Türk ve Alman hukuku karşılaştırmalı olarak ele alınmıştır. Her iki hukuk sisteminde yenilenebilir enerji kaynaklarından elektrik üretiminde görevli idareler, tesisin yapılacağı yerin seçimi ve imar planları, izin süreçleri ve teşvik mekanizmaları açıklanmıştır.

Yenilenebilir enerji kaynaklarından elektrik üretimi sürecinden çok sayıda menfaat etkilenmektedir. İdarenin karar alma sürecinde, bu karardan etkilenecek olan tüm menfaatlerin dikkate alınması hukuk devleti ilkesinin bir gereğidir. Bu bakımdan yenilenebilir enerjinin üretiminde idareler, menfaatler dengesini gözetmekle yükümlüdür. Çalışmada karşılaştırılan iki hukuk sistemi üzerinden bu alanda menfaatler dengesini sağlamaya ilişkin yöntemler açıklanmaya çalışılmıştır.

Yenilenebilir enerji kaynaklarından enerji üretimi, gelecek kuşakların yaşam hakkının korunması bakımından büyük önem taşımaktadır. Çalışmanın bu alandaki hukuki sorunlara dikkat çekmeye ve çözümleri tartışmaya katkı sağlaması temenni olunmaktadır.