Bu eserde eğitim sorunlarına doğrudan yaklaşılmakta, teorik bilgi ile birlikte pratiğe önem verilmekte; eğitimin bilimsel yönü kadar millîlik yönü vurgulanmakta; meşhur misaliyle eğitim sisteminin temel amacının yalnız vâli yetiştirmek değil, aynı zamanda adam yetiştirmek olduğu; bunun da ancak objektif bilgilerle yoğrulmuş değerler eğitimi ile gerçekleşeceğine dikkat çekilmektedir.

Kezâ öğretmenlik mesleğinin esas mayasının "pedagojik sevgi" olduğunun da asla unutulmamasnın gerektiği hatırlatılmaktadır.

Başka bir ifade ile öğrencilere objektif bilgiler yanında, eğitim görüşü, hizmet şuuru ve mânevî değerler kazandırmanın fıtrî olduğu kadar, bilimsel bir gerçek ve içtimâî bir sorumluluk olduğu üzerinde durulmaktadır.